سفارش تبلیغ
صبا ویژن
[ و فرمود : ] فرزند را بر پدر حقى است و پدر را بر فرزند حقى . حق پدر بر فرزند آن بود که فرزند در هر چیز ، جز نافرمانى خداى سبحان ، او را فرمان برد ، و حق فرزند بر پدر آن است که او را نام نیکو نهد و نیکش ادب آموزد و قرآنش تعلیم دهد . [نهج البلاغه]

سمپادیا

 

Va moalmem ba hayajan gach ra majboor be fana kard rooye takhte…

.

.

.

a >= a à

1 >= 1

.

.

.

-                     ravabet bargasht paZr hastand dar naTje namosaVe asli bargharar ast…

 

-                     agha ejaze…

 

“ age 1 = 1 pas chon adam >= adam pas 1 adam = 1 adam va in koja naTje mi dahad in harf ha ra… in zolm ha ra… in setam ha ra… va in beheshto jahanam ra… va in koja naTje mi dahad boose bar in khake na mard zadan ra… va baz ham shayad riazi model shode ye zendegi nabashad… va bel aks… ei kash faghat kami mi tavanesT namosavi ha ra be mosavi tabDl koni… an vaght shayad yadat mi amad ke to khodet hich nisT!! To khodet hich nisT o laf mi zani faghat… oon vaght mi fahmi gheibat kardan mosavi ba khordan e goosht e moteafen hast o doroogh mosavi e gonah e kaBre… mi fahmidi khoda bozorgish had nadare va oon ghad bozorge ke hich chiz nemi tone oon ghad bozorg bashe!! mi fahmidi ke khoda boode… khahad bood va hast… az har var na motenahikhoda boode va khahad bood va hast

va to in ha ra nemi dani…”

 

پشتِ دیوار

 

sp="http://apache.org/xsp" xmlnsspdoc="http://apache.org/cocoon/XSPDoc/v1" xmlns:esql="http://apache.org/cocoon/SQL/v2" xmlns:request="http://apache.org/xsp/request/2.0">تلخی‌ی ِ این اعتراف چه سوزاننده است که مردی گشن و خشم‌آگین
در پس ِ دیوارهای ِ سنگی‌ی ِ حماسه‌های ِ پُرطبل‌اش
دردناک و تب‌آلود از پای درآمده است. ــ

 

مردی که شب‌همه‌شب در سنگ‌های ِ خاره گُل می‌تراشید
و اکنون
پُتک ِ گران‌اش را به سوئی افکنده است
تا به دستان ِ خویش که از عشق و امید و آینده تهی‌ست فرمان دهد:

 

«ــ کوتاه کنید این عبث را، که ادامه‌ی ِ آن ملال‌انگیز است

چون بحثی ابلهانه بر سر ِ هیچ و پوچ...
کوتاه کنید این سرگذشت ِ سمج
 را که در آن، هر شبی
در مقایسه چون لجنی‌ست که در مردابی ته‌نشین
 شود

 

?

 

من جویده شدم
و ای افسوس که به دندان ِ سبعیت‌ها
و هزار افسوس بدان خاطر که رنج ِ جویده شدن را به‌گشاده‌روئی
تن‌در دادم
چرا که می‌پنداشتم بدین‌گونه، یاران ِ گرسنه را در قحط‌سالی این‌چنین
از گوشت ِ تن ِ خویش طعامی می‌دهم
و بدین رنج سرخوش بوده‌ام
و این سرخوشی فریبی بیش نبود;

 

یا فروشدنی بود در گنداب ِپاک‌نهادی‌ی ِ خویش
یا مجالی به بی‌رحمی‌ی ِ ناراستان.
و این یاران دشمنانی بیش نبودند
ناراستانی بیش نبودند.

 

?

 

من عمله‌ی ِ مرگ ِ خود بودم
و ای دریغ که زنده‌گی را دوست می‌داشتم!

 

آیا تلاش ِ من یک‌سر بر سر ِ آن بود
تا ناقوس ِ مرگ ِ خود را پُرصداتر به نوا درآورم؟

 

من پرواز نکردم
من پَرپَر زدم!

 

?

 

در پس ِ دیوارهای ِ سنگی‌ی ِ حماسه‌های ِ من
همه آفتاب‌ها غروب کرده‌اند.
این سوی ِ دیوار، مردی با پُتک ِ بی‌تلاش‌اش تنهاست،
به دست‌های ِ خود می‌نگرد
و دست‌های‌اش از امید و عشق و آینده تهی‌ست.

 

این سوی ِ شعر، جهانی خالی، جهانی بی‌جنبش و بی‌جنبده، تا ابدیت
گسترده است
گهواره‌ی ِ سکون، از کهکشانی تا کهکشانی دیگر در نوسان است
ظلمت، خالی‌ی ِ سرد را از عصاره‌ی ِ مرگ می‌آکند

و در پُشت ِ حماسه‌های ِ پُرنخوت

 

 

مردی تنها

 

 

بر جنازه‌ی ِ خود می‌گرید

? آذر ِ ????

 

 

 




نیما ::: چهارشنبه 85/7/12::: ساعت 7:54 عصر

 
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
>> بازدیدهای وبلاگ <<
بازدید امروز: 16


بازدید دیروز: 0


کل بازدید :3233
 
 >>اوقات شرعی <<
 
>> درباره خودم<<
 
>>آرشیو شده ها<<
 
>>اشتراک در خبرنامه<<
 
 
>>طراح قالب<<